Panel testu ISAC obejmuje alergeny istotne klinicznie. Zastosowanie alergenów rekombinowanych które nie zawierają krzyżowo reagujących epitopów CCD , nie wymaga zastosowania blokera reszt CCD.
W diagnostyce alergii bardzo ważnym czynnikiem jest jakość materiału źródłowego z którego przygotowuje się alergen. Firma ThermoFisher współpracuje z dostawcami posiadającymi stosowne certyfikaty potwierdzające metodę pozyskiwania materiału źródłowego. Pyłki drzew, traw, chwastów są zbierane w warunkach kontrolowanych. Jakość i czystość materiału jest udokumentowana.
Źródło pochodzenia alergenu/ ekstrakt /alergen rekombinowany.
Test alergologiczny wykonuje się w celu potwierdzenia reakcji organizmu na określony alergen. Do wykonania testu potrzebny jest odpowiedni preparat zawierający alergeny które należy zbadać. Powszechnie używanym preparatem był tzw. ekstrakt alergenów.
Ekstrakty są złożonymi mieszaninami alergenów, enzymów, innych białek i związków pochodzących z naturalnych źródeł alergenów.
Jest preparatem przygotowywanym naturalnego materiału źródłowego (np. pyłek roślin, roztocze, czy pokarmy). Na skład i właściwości biologiczne ekstraktu ma wpływ jakość i czystość materiału źródłowego oraz warunkiprzechowywania, przetwarzania i ekstrakcji.
Zalety preparatu:
Przygotowanie bez szczegółowych etapów oczyszczania.
Odzwierciedla zawartość alergenów w naturalnych źródłach pochodzenia.
Znany produkt.
Wady preparatu:
Mogą zawierać niealergizujące składniki o różnych właściwościach.
Ryzyko różnic w zawartości i proporcji alergenów.
Mogą występować różnice pomiędzy poszczególnymi partiami produktu.
Nie dostarczają informacji o molekułach.
Ekstrakty pochodzące od różnych producentów różnią się składem klinicznie istotnych alergenów
Alergen rekombinowany (molekuła) wyizolowana cząsteczka alergizującego białka o zdefiniowanych właściwościach. Wytwarzany z zachowaniem spójności pod względem jakości.
To co dotychczas nazwaliśmy alergenem (np. pyłek brzozy, traw, owoc, warzywo, roztocze kurzu, pleśnie, ) obecnie nazywamy źródłem pochodzenia alergenów.
ALERGEN (molekuła, komponent alergenu) jest cząsteczką białka wyizolowaną z określonego źródła pochodzenia, której alergenne właściwości zostały potwierdzone.
Podstawową zaletą diagnostyki molekularnej jest możliwość rozróżnienia uczulenia spowodowanego alergenem swoistym gatunkowo (uczulenie pierwotne) od uczulenia spowodowanego reakcją krzyżową.
Informacje te pomagają lekarzowi określić, czy należy wziąć pod uwagę jedno źródło uczulenia, czy kilka z nich ściśle powiązanych ze sobą, czy też kilka bardzo różnych źródeł.
Diagnostyka MA pozwala na większą dokładność w diagnostyce alergii i rokowaniu pacjenta oraz odgrywa istotną rolę w trzech kluczowych aspektach diagnostyki alergii:
ROZRÓŻNIA faktyczne uczulenie od symptomów wywołanych reakcją krzyżową u pacjentów multi-uczuleniowych, dzięki czemu poprawia rozpoznanie faktycznie uczulających alergenów.
PRZEWIDUJE w wybranych przypadkach, ryzyko wystąpienia ciężkich ogólnoustrojowych reakcji bądź łagodnych reakcji miejscowych w alergii pokarmowej, zmniejszając niepotrzebny niepokój pacjenta.
KWALIFIKUJE pacjentów oraz identyfikuje faktycznie uczulające alergeny w celu wprowadzenia odpowiedniej swoistej immunoterapii.
Lekarz po przeprowadzeniu wywiadu i badania pacjenta podejmuje decyzję o wykonaniu testów skórnych. Jeżeli diagnostyka wymaga pogłębienia zleca wykonanie tradycyjnych testów z krwi. Kolejnym krokiem jest wykonanie testów molekularnych.
II. Postępowanie diagnostyczne ” BOTTOM-UP”
Lekarz po przeprowadzeniu wywiadu i zbadaniu pacjenta podejmuje decyzję o wykonaniu szerokiego panelu testu molekularnego.
Diagnostyka oparta na molekułach alergenu umożliwia lepsze zrozumienie wzorców uczulenia ułatwiając podejmowanie decyzji o zastosowaniu swoistej immunoterapii.
W diagnostyce alergii, przejście z wykorzystania ekstraktów alergenowych na cząsteczki alergenów wymaga wiedzy na temat charakterystyki poszczególnych alergenów. Tak więc molekularną diagnostykę alergii można porównać do przejścia z dotychczasowych starych telefonów na telefony komórkowe, które oferują wiele różnych dodatkowych aplikacji, które muszą być poznane przez użytkownika. 1
W ciągu ostatnich 30 lat postęp w biologii molekularnej, technologii rekombinacji białek, metodach analizy genomicznej i proteomicznej, biologii strukturalnej i badaniach przesiewowych o dużej wydajności, pozwolił na lepsze poznanie białek alergennych. Identyfikacja nowych alergenów i lepsza charakterystyka dyktują potrzebę rewizji niektórych alergenów i uaktualnienia wymagań dotyczących nomenklatury alergenów.2
W 1986 roku został powołany Podkomitet Nomenklatury Alergenów Światowej Organizacji Zdrowia/Międzynarodowej Unii Towarzystw Immunologicznych (WHO/IUIS) w celu ujednolicenia nazw nadawanych białkom, które wywołują IgE zależne reakcje u ludzi. Podkomitet ds. Nazewnictwa Alergenów WHO/IUIS jest odpowiedzialny za utrzymanie i rozwój unikalnego, jednoznacznego i systematycznego nazewnictwa białek alergenowych. Oficjalna strona WHO/IUIS – http://www.allergen.org.
Huang H-J, Campana R, Akinfenwa O,Curin M, Sarzsinszky E, Karsonova A,Riabova K, Karaulov A,Niespodziana K, Elisyutina O,Fedenko E, Litovkina A, Smolnikov E,Khaitov M, Vrtala S, Schlederer T andValenta R (2021) Microarray-BasedAllergy Diagnosis: Quo Vadis?Front. Immunol. 11:594978.doi: 10.3389/fimmu.2020.594978
Chan SK, Pomés A, Hilger C, Davies,JM, Mueller G, Kuehn A, Lopata AL,Gadermaier G, van Hage M, Raulf Mand Goodman RE (2019) Keeping Allergen Names Clear and Defined. Front. Immunol. 10:2600. doi: 10.3389/fimmu.2019.02600