MOLEKULARNA DIAGNOSTYKA ALERGII

RYS HISTORYCZNY

Zmienia się terminologia. To co dotychczas nazwaliśmy alergenem (np. pyłek brzozy, zwierzę np. pies czy kot, roztocza)  obecnie nazywamy źródłem pochodzenia alergenów.

Źródło pochodzenia alergenu / rodziny białek

Alergenem jest cząsteczka białka wyizolowana z określonego źródła, której alergenne właściwości zostały potwierdzone. Alergeny te mogą pochodzić z naturalnego źródła lub otrzymywane są w drodze repilkacji DNA

Podstawową zaletą diagnostyki molekularnej jest możliwość rozróżnienia uczulenia spowodowanego alergenem swoistym gatunkowo (uczulenie pierwotne) od uczulenia spowodowanego reakcją krzyżową.

• Alergen swoisty gatunkowo jest unikalny dla jednego źródła uczulenia.
• Alergen krzyżowo reagujący jest wspólny dla różnych źródeł uczulenia.

Informacje te pomagają lekarzowi określić, czy należy wziąć pod uwagę jedno źródło uczulenia czy  kilka z nich ściśle powiązanych ze sobą,  czy też kilka bardzo różnych źródeł alergenów.

Diagnostyka oparta na molekułach alergenu umożliwia lepsze zrozumienie wzorców uczulenia ułatwiając podejmowanie decyzji o zastosowaniu swoistej immunoterapii.

W diagnostyce alergii, przejście z wykorzystania ekstraktów alergenowych na cząsteczki alergenów wymaga wiedzy na temat charakterystyki poszczególnych alergenów. Tak więc molekularną diagnostykę alergii można porównać do przejścia z dotychczasowych starych telefonów na telefony komórkowe, które oferują wiele różnych dodatkowych aplikacji, które muszą być poznane przez użytkownika. Wyzwaniom związanym z interpretacją wyników mikromacierzy alergenowych mogą sprostać podejścia oparte na uczeniu maszynowym i inne algorytmy diagnostyczne, a także ciągła edukacja medyczna.¹

W ciągu ostatnich 30 lat postęp w biologii molekularnej, technologii rekombinacji białek, metodach analizy genomicznej i proteomicznej, biologii strukturalnej i badaniach przesiewowych o dużej wydajności, pozwolił na lepsze poznanie białek alergennych. Identyfikacja nowych alergenów i lepsza charakterystyka dyktują potrzebę rewizji niektórych alergenów i uaktualnienia wymagań dotyczących nomenklatury alergenów.²

W 1986 roku został powołany Podkomitet Nomenklatury Alergenów Światowej Organizacji Zdrowia/Międzynarodowej Unii Towarzystw Immunologicznych (WHO/IUIS) w celu ujednolicenia nazw nadawanych białkom, które wywołują IgE zależne reakcje u ludzi. Podkomitet ds. Nazewnictwa Alergenów WHO/IUIS jest odpowiedzialny za utrzymanie i rozwój unikalnego, jednoznacznego i systematycznego nazewnictwa białek alergenowych. Oficjalna strona WHO/IUIS – http://www.allergen.org.

1. _{Huang H-J, Campana R, Akinfenwa O,Curin M, Sarzsinszky E, Karsonova A,Riabova K, Karaulov A,Niespodziana K, Elisyutina O,Fedenko E, Litovkina A, Smolnikov E,Khaitov M, Vrtala S, Schlederer T andValenta R (2021) Microarray-BasedAllergy Diagnosis: Quo Vadis?Front. Immunol. 11:594978.doi: 10.3389/fimmu.2020.594978}
2. _{Chan SK, Pomés A, Hilger C, Davies,JM, Mueller G, Kuehn A, Lopata AL,Gadermaier G, van Hage M, Raulf Mand Goodman RE (2019) Keeping Allergen Names Clear and Defined. Front. Immunol. 10:2600. doi: 10.3389/fimmu.2019.02600}